Mimo wsparcia finansowego francuskiego rządu, tanie linie lotnicze latające pomiędzy wyspami Polinezji Francuskiej nie zawsze są tanie. Pragnący zadbać o swój budżet powinni więc kupić bilety odpowiednio wcześniej lub wybrać transport drogą morską. Do wynajęcia są też… helikoptery.
Nie samą plażą i zwiedzaniem człowiek żyje. Turyści często chcą przywieźć ze sobą pamiątki, ale na szczęście na Bora Bora jest spory wybór i to wcale nie kiczu, do którego przyzwyczaiły nas niektóre kurorty.
Wyspy Polinezji Francuskiej urzekają nie tylko pięknymi krajobrazami. Na Bora Bora niepodzielnie króluje wulkan, w innych rejonach podziwiać można kolorowe archipelagi, plantacje ananasów czy po prostu ludzi – szczęśliwych, zajmujących się sportami wodnymi czy łowiących ryby.
Startują w nich żaglówki wszystkich klas, bo w tych regatach nie jest najważniejsze pierwsze miejsce, ale przede wszystkim dobra zabawa i podziwianie krajobrazów i lagun.
Bora Bora oferuje odwiedzającym szczególnie wiele atrakcji do których najbardziej zaliczyć trzeba : nurkowanie, snorkeling (nurkowanie bez akwalungu), nurkowanie z rekinami wraz z atrakcjami ich dokarmiania
Udając się tam nie sposób nie zauważyć, że nawet aranżacje hotelowe są zrobione ewidentnie pod gusta turystów szczególnie z Europy, Azji i Ameryki.
Jednym z najefektowniejszych i charakterystycznych dla tamtejszego SPA zabiegów jest tak zwana „talasoterapia”. W zasadzie jest to sześciodniowa kuracja przeprowadzana wprawnymi rękoma masażysty, lekarza i terapeuty.
Na wyspę Bora Bora raczej nie ma międzykontynentalnych lotów bezpośrednio z europy, ponadto tamtejsze lotnisko jest zbyt małe jak na przyjmowanie wielkich jumbojetów.
Zgodnie z mitologią Polinezyjczyków, wyspa Bora Bora określana jest mianem „Mai te pora” – co znaczy dosłownie, ni mniej ni więcej, jak stworzona przez bogów. (trzeba przyznać że coś jest na rzeczy, bo którzy inny mógłby stworzyć tak okazałe piękno).
Pomiędzy Polinezją francuską, do której również wlicza się obszar wyspy Bora Bora jest istotna różnica czasowa rzędu aż dziesięciu godzin. Obowiązuje tutaj język francuski jako urzędowy, zaś w rejonach turystycznych operuje się także językiem angielskim.